Danny Weber
08:14 05-11-2025
© Сгенерировано нейросетью
Sprawdź ranking telewizorów OLED 42–83 cali: LG C3, Sony A90K, Samsung S95C, LG G3. Zalety, wady, opinie użytkowników i wskazówki, jaki rozmiar wybrać.
Alejki z telewizorami pękają dziś od ekranów w każdym rozmiarze i na każdą kieszeń. Zespół Pepelats News przejrzał opinie realnych nabywców, aby wyłowić modele konsumenckie, które najlepiej się sprawdzają w kluczowych kategoriach wielkości.
LG OLED42C3 to 42‑calowy OLED 4K (Ultra HD, 3840×2160) z odświeżaniem do 120 Hz, wsparciem Dolby Vision i HDR10, czterema złączami HDMI 2.1 oraz funkcjami pod kątem graczy (VRR, ALLM). To najmniejszy przedstawiciel premium‑serii C3, który przenosi atuty OLED‑a do kompaktowego formatu.
Właściciele zwracają uwagę na świetną jakość obrazu. Dzięki samoemisyjnym pikselom telewizor oferuje głęboką czerń i wyrazisty kontrast. Kolory są soczyste, ale naturalne, szczególnie w zaciemnionym pomieszczeniu. Gracze podkreślają natychmiastową reakcję panelu i bardzo niski input lag, co przekłada się na płynną akcję bez smug. Obsługa 4K przy 120 Hz i nowoczesnych funkcji gamingowych dobrze współgra z konsolami najnowszej generacji. Doceniane są również szerokie kąty widzenia — wierność obrazu utrzymuje się także z boku.
Najczęściej przewija się krytyka oprogramowania i dźwięku. Platforma webOS potrafi sprawiać wrażenie ociężałej: do menu trzeba się przyzwyczaić, a wbudowane funkcje smart potrafią wyświetlać nieproszone podpowiedzi. Kilku kupujących irytuje też to, że wstępna konfiguracja prosi o zgodę na zbieranie danych, a w interfejsie pojawiają się reklamy.
Wbudowane głośniki 10 W oceniane są jako przeciętne — do kinowych wrażeń wyraźnie pomaga soundbar lub zewnętrzne nagłośnienie. Jasność w zupełności wystarcza do ciemnych i umiarkowanie jasnych pomieszczeń, lecz w bardzo nasłonecznionych miejscach mniejszy OLED może mieć za mało „mocy” (to cecha technologii). Teoretycznie istnieje też ryzyko wypaleń przy długotrwałych statycznych elementach; jeden z użytkowników wspominał o delikatnym utrwaleniu obrazu po roku intensywnego oglądania z logotypami i napisami. Zdecydowana większość nie notuje takich zjawisk przy rozsądnym korzystaniu, a telewizor oferuje narzędzia ochrony panelu. Jako kompaktowy OLED z klasowym obrazem ma mocne argumenty.
Sony BRAVIA XR-48A90K to 48‑calowy OLED 4K z serii Master. Wykorzystuje procesor Cognitive Processor XR, obsługuje wszystkie kluczowe formaty HDR (Dolby Vision, HDR10, HLG) i pracuje z częstotliwością 120 Hz. Wersja A90K ma radiator zwiększający jasność szczytową, a system Acoustic Surface Audio+ zamienia ekran w głośnik. Całość działa na platformie Google TV.
Najmocniejszą stroną jest wierność obrazu. Dzięki zestrojeniu Sony kolory są nasycone, ale nie przerysowane, a detale dobrze trzymają się także w mroku. W połączeniu z czernią OLED‑a przetwarzanie obrazu daje dopracowany efekt w filmach i grach. Porównania z rywalami często wskazują na lepszą płynność ruchu i skalowanie — materiał Full HD czysto podnoszony jest do 4K bez szumów. Na plus wypada też dźwięk: zintegrowane audio przewyższa większość smukłych telewizorów, a ekran‑głośnik zapewnia przekonujące stereo wystarczające do codziennego oglądania. Pochwały zbierają również wzornictwo i pilot — metalowy, podświetlany, minimalistyczny — oraz ogólna jakość wykonania. To nadal flagowa klasa, tylko w mniejszym rozmiarze.
Główną przeszkodą jest cena — jak na tę przekątną pozostaje bardzo wysoka, i to nawet długo po premierze. Gracze powinni pamiętać, że są tylko dwa złącza HDMI 2.1, więc nie da się równolegle podłączyć np. PS5 i Xbox Series X z 4K120 i VRR; kolejne HDMI z eARC zwykle zajmuje soundbar.
Na forach pojawiały się też uwagi, że VRR i część funkcji gamingowych zadziałały poprawnie dopiero po aktualizacjach. Google TV bywa odbierane różnie: część osób to chwali, inni nie lubią konieczności logowania do konta Google, by mieć dostęp do aplikacji. Niektórzy tęsknią za klasyczną klawiaturą numeryczną na pilocie, przez co zmiana kanałów wymaga sterowania ekranowego lub drugiego pilota. Jak w każdym OLED‑zie, istnieje ryzyko wypaleń: jeden z użytkowników informował o odbarwieniu panelu po 14 miesiącach częstego oglądania z jasnymi, statycznymi napisami. Sony stosuje funkcje ograniczające ryzyko, ale nie usuwają go całkowicie. Bilans jest jasny: topowe przetwarzanie obrazu kosztuje.
Samsung QN55S95C to 55‑calowy QD‑OLED 4K — flagowiec Samsunga na 2023 rok. Łączy nieskończony kontrast OLED‑a z zaletami kropek kwantowych: wysoką jasnością i szeroką paletą barw. Druga generacja panelu QD‑OLED wyciska z jasności jeszcze więcej, a zewnętrzny One Connect przenosi wszystkie porty poza ultracienki ekran. Telewizor obsługuje 144 Hz (przez HDMI 2.1 dla PC), ma cztery wejścia HDMI 2.1 i wspiera HDR10+ (jak wszystkie TV Samsunga, bez Dolby Vision). Platformą smart jest Tizen.
Recenzenci konsekwentnie klasyfikują S95C w ścisłej czołówce. Obraz określany jest jako wyjątkowo jasny i żywy, z doskonałym kontrastem. Refleksy HDR potrafią być niezwykle intensywne jak na OLED, a czerń pozostaje bezbłędna, bez poświat. Szeroka paleta QD‑OLED utrzymuje nasycenie kolorów nawet w bardzo jasnych scenach. Jeden z użytkowników podkreślał, że materiał HDR robi wrażenie i pozwolił dostrzec detale, których nie widział na wcześniejszym OLED‑zie.
S95C sprawdza się zarówno w ciemnym kinowym otoczeniu, jak i w jasno oświetlonym salonie — zapas jasności i powłoka antyodblaskowa zapewniają komfort dziennego oglądania. Atuty dla graczy są mocne: cztery HDMI 2.1, 4K przy 144 Hz i VRR dają świetne wrażenia. Opóźnienie jest bardzo niskie, a czas reakcji panelu niemal natychmiastowy, co pozwala zachować czytelność w szybkim ruchu. W wielu porównaniach Samsung wysuwa się naprzód jasnością i kolorem. Brak Dolby Vision rzadko bywa tu przesądzający — użytkownicy zauważają, że HDR10/HDR10+ wygląda tak dobrze, iż Dolby Vision prawie się nie tęskni. W sumie większość nabywców stawia S95C najwyższe noty za obraz i widzi w nim wyjątkowo jasnego, kolorowego OLED‑a.
Cena zdecydowanie plasuje się w segmencie premium, co dla części osób jest barierą. Krytyka dotyczy też Tizena — za chaotyczną organizację menu i banery promocyjne; w opiniach na BestBuy platforma często bywa wymieniana jako minus. W porównaniu z Android TV niektóre ustawienia w Tizenie są głębiej ukryte. Dla części osób brak Dolby Vision pozostaje punktem spornym.
Na forach pojawiają się sygnały o sporadycznych problemach HDMI z zewnętrznym One Connect. Kilku właścicieli doświadczyło krótkich zaników sygnału z konsolami; Samsung wypuścił aktualizacje, by to naprawić, choć w jednym przypadku wsparcie początkowo obwiniało konsolę, co zirytowało użytkownika. Zdarzają się też pojedyncze uwagi co do jakości wsparcia. Mimo to, przy takiej klasie obrazu minusy szybko schodzą na dalszy plan. Jeśli priorytetem jest jakość wizji, trudno z tym dyskutować.
LG OLED83G3 to 83‑calowy OLED 4K z linii Gallery Edition — jeden z największych i najbardziej zaawansowanych OLED‑ów na rynku. Panel OLED Evo z mikrosoczewkami MLA i usprawnionym odprowadzaniem ciepła podnosi jasność szczytową o niemal 70% względem wcześniejszych generacji. Konstrukcję zaprojektowano do montażu na płasko przy ścianie, choć można ustawić ją także na stojaku. Zestaw oferuje głośniki 4.2 o mocy 60 W, procesor α9 Gen6 AI Processor 4K, obsługę wszystkich głównych formatów HDR (w tym Dolby Vision) oraz cztery porty HDMI 2.1. W praktyce to domowe kino w jednym urządzeniu.
Właściciele zgodnie określają 83G3 jako najlepszy duży telewizor do filmów. Połączenie wysokiej jasności z referencyjnym kontrastem OLED daje porywający obraz. Użytkownicy relacjonują, że kolory pozostają wyraziste nawet za dnia, a w ciemnym pokoju sama skala ekranu wciąga w akcję. Jeden z recenzentów zauważał, że w jasnym salonie z dużym oknem telewizor wciąż prezentował bardzo jasny i ostry obraz w dzień. Wiele osób ma poczucie, że zapas jasności wreszcie niweluje dawną bolączkę OLED‑ów, bez kompromisów względem absolutnej czerni. Naturalne odwzorowanie barw i szerokie kąty widzenia ułatwiają wspólne seanse — jakość trzyma poziom również poza osią.
Pochwały zbierają też dźwięk i wzornictwo. Zestaw 4.2 gra mocno i czysto jak na tak smukłą obudowę; niektórzy oceniają go bardzo wysoko, choć entuzjaści i tak dorzucają soundbar. Projekt Gallery Edition to kolejny atut: ekstremalnie cienka bryła i ukryty uchwyt pozwalają zawiesić ekran na równo ze ścianą, niczym oprawioną pracę. Przy 83 calach salon realnie zamienia się w małą salę kinową — filmy i sport wciągają bardziej niż zwykle.
webOS wciąż dzieli opinie. Kilka osób wspomina o mniej intuicyjnym układzie ustawień i banerach reklamowych w systemie. Wskaźnikowy tryb sterowania pilotem Magic nie każdemu odpowiada — część wolałaby klasyczny pilot, choć do jakości wykonania trudno się przyczepić. Warto też pamiętać, że w zestawie nie ma podstawy stołowej — trzeba ją dokupić albo skorzystać z dołączonego uchwytu ściennego. Przy wadze około 40 kg montaż może wymagać pomocy i solidnego stelaża.
Jeśli chodzi o obraz, użytkownicy nie wskazują wyraźnych wad technicznych. W porównaniu z topowymi LCD ten OLED może przegrać w pomieszczeniu zalanym ostrym światłem, ale większość uznaje jego jasność za więcej niż wystarczającą. Producent podaje około 100 000 godzin życia panelu bez zauważalnej degradacji, a w G3 nie zgłaszano przypadków wypaleń; podstawowe środki ostrożności pozostają jednak rozsądne. Łącznie 91% kupujących poleca LG 83G3. Jeśli celem jest maksymalne, kinowe wrażenie w domu i budżet na to pozwala, ten 83‑calowy G3 dowozi to, na co się liczy.