Kaldera McDermitt w USA może kryć 20–40 mln ton glin z litem, warte 1,5 bln dolarów. Odkrycie wzmocni łańcuch dostaw baterii i pozycję USA w surowcach.
© A. Krivonosov
W kraterze pradawnego superwulkanu na pograniczu Nevady i Oregonu badacze zidentyfikowali jedno z największych znanych złóż litu, warte szacunkowo 1,5 biliona dolarów. Szacunki mówią, że kaldera McDermitt może kryć od 20 do 40 milionów ton glin zawierających lit — ilość, która mogłaby zasilić globalną branżę baterii na długie lata.
Za pracami stoi geolog Thomas R. Benson, działający na zlecenie Lithium Americas Corporation. Złoże wiązane jest z potężną erupcją sprzed około 16 milionów lat. Po zapadnięciu się komory magmowej powstała rozległa kaldera, która stopniowo wypełniała się wodą. Przez długi czas osiadały w niej popioły wulkaniczne i osady, a później wody hydrotermalne transportowały ku górze minerały, wzbogacając warstwy glin w lit.
W praktyce w rejonie Thacker Pass odsłaniają się potężne sekwencje skał bogatych w lit, miejscami do 30 metrów miąższości, na tyle płytko zalegające, by wchodziły w grę metody odkrywkowe. Ta bliskość powierzchni wyraźnie poprawia ekonomikę przedsięwzięcia — czynnik, który często decyduje o tempie rozwoju projektu.
Dla Stanów Zjednoczonych stawka jest strategiczna. Kraj wydobywał lit już wcześniej, ale kopalnia Silver Peak — działająca od lat 60. — pozostawała przez dekady głównym źródłem. Nowsze szacunki dla południowego Arkansas (5,1–19 mln ton) sugerowały szerszy potencjał, jednak skala McDermitt zdaje się te liczby przyćmiewać.
Przy prognozowanym wzroście globalnego popytu na lit do 2040 roku do poziomu ośmiokrotnie wyższego niż w 2022, uruchomienie tak dużych złóż jak McDermitt może okazać się kluczowe dla bezpieczeństwa surowcowego USA i stabilności światowych łańcuchów dostaw baterii. Jeśli te szacunki się potwierdzą, odkrycie zmienia rachunek wokół surowców krytycznych.
Badacze podkreślają też, że technologia nie stoi w miejscu. Trwają prace nad alternatywami dla ogniw litowo-jonowych, takimi jak systemy sodowo-jonowe, lecz na razie ustępują one gęstością energii i trwałością. W przewidywalnej perspektywie to lit pozostaje kręgosłupem branży baterii — a to złoże może tylko utrwalić ten kierunek.