Sprawdzamy, czy Tensor G5 dogonił Snapdragona 8 Gen 2. Testy AnTuTu i Geekbench: przewaga CPU po stronie Google, ale Adreno 740 nadal wygrywa w grach.
Układy Tensor od Google od początku budziły dyskusje: chwalone za ścisłą integrację z funkcjami AI i solidną, codzienną kulturę pracy, a jednocześnie krytykowane za czystą szybkość, w której ustępowały konstrukcjom Qualcomma i MediaTeka. Piąta generacja — Tensor G5 — miała odwrócić ten trend. Pytanie brzmiało, czy zdoła wyprzedzić nawet nienajnowszego, prawie trzyletniego Snapdragona 8 Gen 2.
Według AnTuTu zwycięzcą całościowym pozostaje Snapdragon: 1 512 682 punktów wobec 1 429 557 dla Tensora. Prawdziwy obraz wyłania się jednak z rozbicia testu na składowe. W próbach CPU Tensor G5 wyszedł na prowadzenie — 483 989 kontra 373 687 — czyli 29% przewagi mocy obliczeniowej. To efekt nowych rdzeni Cortex‑X4 i Cortex‑A725 wytwarzanych w procesie TSMC 3 nm. Google poprawiło też efektywność energetyczną, co powinno zaprocentować w multitaskingu i przy uruchamianiu ciężkich aplikacji — a to właśnie tam użytkownicy najczęściej odczuwają różnicę.
Geekbench potwierdza przewagę CPU Tensora. Wynik jednordzeniowy to 2 316 względem 1 912 u Snapdragona, a wielordzeniowy 6 452 wobec 5 204. W praktyce przekłada się to na żywsze reakcje interfejsu i bardziej stabilne zachowanie przy kilku zadaniach naraz.
Obraz zmienia się po stronie grafiki. GPU PowerVRDXT‑48‑1536 od Google wyraźnie ustępuje Adreno 740 w Snapdragonie 8 Gen 2: 416 313 kontra 599 957 — aż 44% różnicy na niekorzyść. Do tego Adreno obsługuje ray tracing oraz zestaw funkcji Snapdragon Elite Gaming, co czyni je znacznie atrakcyjniejszym wyborem dla mobilnych graczy.
Wydajność pamięci i interfejsu jest niemal remisowa: Tensor minimalnie wygrywa w teście pamięci (293 467 wobec 273 714), natomiast Snapdragon prowadzi pod obciążeniem UX. Na co dzień różnice będą ledwie zauważalne, choć w grach i grafice 3D argumenty po stronie Qualcomma trudno zignorować.
Specyfikacja przechyla szalę na korzyść Tensora: nowszy proces 3 nm zamiast 4 nm, szybsze rdzenie i wsparcie dla Bluetooth 6.0. Z drugiej strony Snapdragon oferuje bardziej zaawansowany modem X70 z wyższymi prędkościami pobierania i wysyłania danych oraz Wi‑Fi 7 z teoretycznym maksimum 5,8 Gb/s.
W efekcie Tensor G5 wygrywa ze Snapdragonem 8 Gen 2 w wydajności CPU i efektywności, ale ustępuje w grafice. Do gier i multimediów starszy układ Qualcomma wciąż wygląda na bezpieczniejszy wybór. Jeśli jednak priorytetem są szybki, płynny interfejs, mocny multitasking i funkcje oparte na AI, nowy Tensor sprawia wrażenie sensownego kroku naprzód.