Relacja z Q2B w Dolinie Krzemowej: komputery kwantowe zbliżają się do użyteczności. Wyniki Google i Quantinuum, ale wciąż bariery błędów i skalowania.
© Сгенерировано нейросетью
Pod koniec 2025 roku w Dolinie Krzemowej odbyła się konferencja Q2B, poświęcona przyszłości komputerów kwantowych i temu, jak można je wykorzystać w realnych zastosowaniach. Nastroje były ostrożnie optymistyczne: postęp widać gołym okiem, ale naprawdę użyteczny i stabilny komputer kwantowy wciąż majaczy na horyzoncie. Na razie te maszyny pozostają skomplikowanymi układami eksperymentalnymi, a nie narzędziami do codziennych zadań.
Jak zauważa serwis BODA.SU, komputery kwantowe zasadniczo różnią się od klasycznych. Wykorzystują efekty mechaniki kwantowej, które w teorii pozwalają szybciej rozwiązywać wybrane problemy niż superkomputery. W praktyce jednak kubity są niezwykle kruche i podatne na błędy nawet przy najdrobniejszych zakłóceniach. Dlatego dzisiejsze urządzenia najlepiej sprawdzają się w badaniach, pilotażach i pokazach możliwości — nie w długich, niezawodnych obliczeniach.
Siłą Q2B jest nacisk na praktykę: nie abstrakcyjną teorię, lecz moment, w którym te maszyny staną się naprawdę opłacalne. Joe Altepeter z DARPA oceniał, że szanse na system użyteczny dla przemysłu wyglądają dziś lepiej niż kilka lat temu. Taka ocena waży więcej, bo DARPA opiera się na niezależnych weryfikacjach, a nie na obietnicach firm — i brzmi to przekonująco.
Wydarzenia 2025 roku dodały temu ostrożnemu impetowi. Google, Microsoft i Quantinuum zaprezentowały wyniki trudne do odtworzenia metodami klasycznymi, choć na razie w wąskich scenariuszach. To jeszcze nie zwiastun natychmiastowego przełomu, ale sygnał, że komputery kwantowe zaczynają wykazywać cechy niedostępne dla konwencjonalnego sprzętu. Najtrudniejsze bariery — błędy, skalowanie i koszty — wciąż jednak pozostają na miejscu.
Dla zwykłych użytkowników wniosek jest prosty: komputery kwantowe nie zastąpią wkrótce znanych urządzeń ani nie zagoszczą w domach. Q2B podkreśliła jednak ważną zmianę: ta dziedzina coraz częściej opisywana jest językiem inżynierii i ekonomii, a nie wyłącznie nauki. Jeśli obecne tempo się utrzyma, początek lat 30. powinien pokazać, która ścieżka faktycznie prowadzi do „użytecznego” komputera kwantowego. Już samo to przewartościowanie sugeruje technologię, która wychodzi z laboratoriów ku konkretnym rezultatom i świadomym kompromisom — cichszy rodzaj postępu, ale wciąż postęp.